மனதோடு மழைக்காலம்....
மனதில் எழும் எண்ணிலா துயரங்களை தானே சுமந்து.,
தனக்கு, தாம் போதும் என இருந்த எண்ணங்கள்.,
அவன் உடன் இருந்தால், ஏனோ! தடம் மாறித்தான் போகிறது....
அவளின் பின் அவன் இருப்பான் என்பது, என்னவோ.,
அவன் பின் தொடர்வதை ரசிப்பதற்கு அல்ல.,
தன்னுடன் இருப்பவனை, தனக்கானவனாய் ரசிக்கவே....
அனைத்தும் அறிந்த அவள் மனமோ,
தன் துயரங்கள் யாவையும் சுமப்பது இனி என் வேலை அல்ல என்றது.
ஏன் என வினவிய என் எண்ணம், மனதோடு குரல் எழுப்பிய போது,
உன் ஊடலை இனி அவனிடமே வைத்துக்கொள் என்றது....
ஓர் நிமிடம் நிலைதடுமாறிய நான், சற்று சிந்தித்த பொழுது
ஒர் சிறிய புன்னகையோடு உணர்ந்தது, (என்)அவனை...
அவன், உடன் இருப்பதை உணரும் தருணங்கள் எல்லாம்
அவள் சந்தோஷத்தின் மிகுதி சிறிதளவு கூட சிதறியதில்லை.,
அழகிய மழைத் துளிகள் போல், அவள் உணர்வோடு ரசித்தது யாதெனில்.,
அவள் மனதோடு மழைக்காலம் 💙
