இது போதும்
சுயம் மறந்து வந்த சுவடுகள் மறந்து, வெறுமனே உன் பின்னால் தொடரும், கால்களும் பின்வாங்கியது.!
சொன்னதை கேட்டு கடற்கரையில் பிடி மண்ணின், எண்ணிக்கையை அறிய முயலும் மடமையை, நானே கடிந்து கொண்டேன்.!
தலையணை தரும் தஞ்சமதை, உன் மடி தரும் என்றெண்ணி, ஏமாந்த வலி தந்த உணர்வு முள்ளாக இதயம் வலிக்கிறது !
எட்டி உதைத்தும் எழுந்து நின்றேன், எட்டாக் கனியாக போக நினைந்தேன்!
போக வேண்டும் என்ற முடிவிருந்தால், கொட்டும் மழையிலும் குடையின்றி வேகமாக நடந்து செல்வேன்.!
