மழை துளிகள் மெதுவாக விழும் இரவில்,
நினைவுகளின் நிழல் தன் கதையை சொல்லும்.
உன் மென்மையான கண்கள் பேசாத மொழியில்,
என் உள்ளத்தை உருக்கும் ஒரு ரகசியம் போல.
சொல்லப்படாத வார்த்தைகள் மௌனமாகவே
என் இதயத்துள் நனைந்த கனவுகளாய்.
ஒரு நிழல் போல மறைந்து நின்றாய் நீ,
என் உயிரின் ஓரத்தில் விரிந்து நிலைக்கின்றாய்.
உன் சிரிப்பு, மறைக்கப்பட்ட புன்னகை,
மழை நதியில் ஒளிரும் ஒற்றை துளி மாதிரி.
மௌனத்தின் இசையில் உரையாடும்
உன் நினைவுகள் என் நெஞ்சில் ஒளிர்கின்றன.
மழைக்காலத்தின் மென்மையான காற்று
நம் ரகசிய அன்பின் வாசல்களை திறக்கின்றது.
ஒரு வஞ்சனை போல மறைந்த உன் வார்த்தை,
என் இதயத்தின் விரக்தியை எழுதிக் கொண்டு வருகிறது.
மழைதுளிகளின் அழகில் நமக்குள் ஒளிரும்
மறைக்கப்பட்ட பாசத்தின் அழகு.
உன் பார்வை மௌனத்தில் புனைந்த
அன்பின் மென்மை மொழியாகக் கருதப்படும்.
மறைந்த அன்பின் நதி போல
என் நினைவுகள் மெதுவாக ஓடுகின்றன.
ஒரு நிழலாய் உன் இசை என் உயிரில்
மௌனத்தின் தனிமையைத் தொட்டு செல்கிறது.
நீ பேசாத இந்த ரகசிய மொழி
என் இதயத்தின் கோணங்களில் எப்போதும் உயிரோடு நிற்கிறது.
மழைமழையில் மறைந்தது காதல்,
என் உள்ளத்தின் ஒரு மென்மையான வெறுமை.
ஒரு காலம் போல் மறைந்து,
மறைக்கப்பட்ட அந்த அன்பின் கவிதை
என் உயிரின் சுவையாக வளரும்…
🌧️🌹
