அந்தி மாலை நேரம்,
மல்லிகையின் மயக்கும் மணம்,
மன்னவனோடு நான்
சேர்ந்து நடக்க ,
என்னவனை சீண்டி விடும்
சில்லென தென்றல் காற்று,
தோள் மீது கை போட்டு
என்னை கட்டி அணைத்து..,
விரலோடு விரல் சேர்த்து ,
யாருமில்லா தனிமையில்,
கொட்டும் மழையில்
உன் கை பிடித்து ஓட்றை குடையில்
நடந்து வருகிறேன்,
என் நிழலையும் இருட்டில் கரைத்து விட்டு,
நிலா வெளிச்சத்தில் உன் துணை
மட்டும் போதும் என்று .
விளையாட்டாக உன்னிடம் கேட்டேன்
என் மூச்சி காற்றில் கலந்த
உன் உயிரை என்னிடம் இருந்து
எப்படி பிரிப்பாய் என்று ?
இதோ இப்படி தான் என்று என்
இதழோடு இதழ் சேர்கிறாயாட கள்வா.
மூச்சு விடவும் சிரமமாகத்தான் இருக்கிறது
உன் சுவாசக் காற்று என் சுவாசமாய்
மாறும் போழுது.
என்றும் உன்னுடன் மட்டும் நான்
Athira