1
கவிதையும் கானமும் / Re: கவிதையும் கானமும்-056
« on: July 21, 2025, 10:25:35 am »சிற்பியும் நாங்களே,
சிலையும் நாங்களே!
சிந்தனையின் உலக்கையில்
சுயமெனும் கல்லை செதுக்குகிறோம்.
விழுந்த இடம் தரையாகும்,
விரும்பினால் மேடையுமாகும்!
பிணைப்பு இல்லா காலத்தில் கூட
நம் நிழலே நமக்கு துணையாகும்.
வெற்றிக்குக் கோவணம் கட்டி
தோல்வியைச் செதுக்கிறோம்,
வீணாகும் ஒரு நொடியும்
ஒரு பாடமாய் பதிகிறோம்.
கடவுளின் கரங்களாகவே
தோன்றும் நம் விரல்கள்,
புதையல் இல்லாத இடத்தில் கூட
புதிய கனவை விரித்துவைக்கின்றோம்!
சின்ன தவறுகள் கூட
பெரும் வடிவம் தருகின்றன,
அவையும் சிற்பத்தின் ஓர் கோடு
நம்மை அலங்கரிக்கின்றன!
வலி ஒரு தங்க வேலைபோல்
மனதைப் பொலிவூட்டுகிறது,
ஓர் ஏமாற்றம் கூட
உண்மையின் கண்காட்சியாகிறது!
நம் குரலும் கைகளும்
வாழ்க்கையை வடிப்பதற்கான கருவிகள்,
நம் உள்ளமும் முயற்சியும்
அதற்கான கோர்வையாசிரியர்கள்!
அடையாளம் எதற்கும் இல்லை,
நம்மை நாம் உருவாக்கும் வரை!
முன்பே யாரும் இல்லாத
புதிய சிலையாகும் நம் பாதை!